آیت الله جوادی آملی (1386) درباره ضرورت بهره وری بهینه از منابع طبیعی می فرمایند : خدای سبحان موجودات را در تسخیر انسان قرار داد ، نه به این معنا که خود انسان آن ها را تسخیر کند ، بلکه خداوند آنها را برای بشر مسخر قرار داد . همه موجودات مسخر انسان هستند، از جهت لازم است به نحو احسن از این نعمت های الهی بهره برداری شود که در غیر این صورت کفران نعمت است ، یکی از این نعمت های ابتدایی دریا است  اگر انسان استفاده ابتدایی از آن بکند ، با سایر موجودات آبزی یکسان است و تسخیر آن مصداق ندارد . اگر انسان افزون از این ، از عمق دریا تا فضای درون و بیرون آن به تحقیق علمی بپردازد و معادن دریایی و سرمایه های موجود در دریا را شناسایی و به بشر عرضه کند ، آنگاه می توان گفت از دریای تسخیر شده استفاده صحیح شده است . به طور کلی اگر تنها به استفادهابتدایی از نعمت های الهی بسنده شود و مسخر بودن موجودات برای انسان نادیده گرفته شود ، چنان که قرآن کریم می فرماید : « الم یروا الی الطیر مسخرات » « والخیل و البغال و الحمیر لترکبوها » و از مخلوقات الهی به طور شایسته بهره مند نشوید ، کفران نعمت کرده و شامل آیه « ان الانسان لظلوم کفار » خواهد بود (جوادی آملی ، 1386) .